Pracownia Sztuki Społecznej - Warsztaty (03-06/2014)

Program ma na celu zwiększenie uczestnictwa studentów w kulturze artystycznej poprzez stworzenie sytuacji bezpośredniego kontaktu z twórcami i organizatorami kultury oraz połączenie doświadczenia artystycznego i naukowo-badawczego. Opiera się na założeniu, że uczestnictwo w kulturze artystycznej sprzyja podnoszeniu kompetencji społeczeństwa, rozwijaniu aktywności twórczej obywateli i ich aktywnemu udziałowi także w innych wymiarach życia społecznego i publicznego, a tworzenie warunków wymiany różnych rodzajów ekspresji, wiedzy i perspektyw poznawczych przyczynia się do wzrostu innowacyjności społecznej.

* Warsztaty mają status przedmiotów fakultatywnych (4 ECTS). Realizowane są w Instytucie Socjologii UwB (Wydział Historyczno-Socjologiczny). Studenci z innych wydziałów mogą brać udział w warsztatch za zgodą swoich dziekanów lub hobbystycznie (bez zaliczenia).

W okresie od marca do czerwca 2014 r. realizowane są następujące warsztaty:

Etnografia performatywna
Edukatorzy: Katarzyna Niziołek, Michał Stankiewicz.

Termin: od 4 marca, co 2 tygodnie, godz. 9.40-12.50

Miejsce: Instytut Socjologii UwB, pl. Uniwersytecki 1, sala 31

Opis: Celem warsztatów jest praktyczne przygotowanie studentów do realizacji interwencyjnych badań społecznych przy użyciu metod etnograficznych (obserwacja, wywiad, fotografia, analiza dokumentów) z jednej oraz technik performatywnych i teatralnych z drugiej strony. Badanie interwencyjne oznacza, że badacz w sposób kontrolowany ingeruje w badaną rzeczywistość, by dokonać jej pozytywnej zmiany. Performatywny zwrot w etnografii wiąże się zaś z dążeniem do upodmiotowienia badanych (oddania im głosu), stworzenia warunków pogłębionego, empatycznego zrozumienia ich doświadczenia przez badaczy oraz włączenia szerszej społeczności (publiczności) w proces wytwarzania i stosowania wiedzy naukowej. W ramach warsztatów studenci dokonują wyboru tematu badawczego (aktualny, palący problem społeczny), opracowują narzędzia badawcze, realizują badanie w terenie, poddają analizie zgromadzone materiały oraz przygotowują w oparciu o nie dokumentalny performans (wydarzenie parateatralne). Teatr dokumentalny, sięgający m.in. do doświadczeń niemieckiego kolektywu Rimini Protokoll, stawia w roli aktorów zwykłych ludzi, opiera się na ich historiach i przeżyciach, wykorzystuje materiały archiwalne i dokumenty osobiste, bezpośrednio włącza się do publicznej dyskusji na ważne społecznie tematy. Zbieżność celów i komplementarność metodologiczna teatru dokumentalnego i etnografii zaangażowanej czyni z połączenia tych dwóch dziedzin skuteczny środek aktywnego uczestnictwa studentów w kulturze artystycznej: pozwala na inkorporację ich doświadczenia badawczego w obręb sytuacji artystycznej, umożliwiającej z kolei ich samodzielną twórczą ekspresję.

Pamięć zbiorowa a kultura popularna
Edukatorzy: Maciej Białous, Magdalena Urbańska.

Termin: od 6 marca, godz. 16.20-17.50

Miejsce: Instytut Socjologii UwB, sala 38

Opis: Pamięć zbiorowa, rozumiana szeroko jako zbiór społecznie konstruowanych odniesień do przeszłości, stanowi trwały i nieodłączny element życia społecznego. Wpływa w dużym stopniu na tworzenie się indywidualnych i zbiorowych tożsamości, więzi z miejscem zamieszkania i społecznością lokalną, może kształtować postawy polityczne czy wygląd przestrzeni publicznej. Choć społeczne wyobrażenia o przeszłości pełnią tak istotne role, w codziennym życiu często traktowane są bezrefleksyjnie. Warsztaty mają na celu zwrócenie uwagi studentów na mechanizmy kształtowania i rozpowszechniania pamięci zbiorowej za pośrednictwem kultury popularnej i mediów masowych. Grupa warsztatowa skupi się na odszukaniu zapomnianych narracji z przeszłości społeczności lokalnej Białegostoku oraz spróbuje upowszechnić je we współczesnym dyskursie w formie popularnej, poprzez aktywność w sferze mediów społecznościowych oraz lokalnych (np. prowadzenie strony www, tworzenie materiałów wideo). Rezultatem warsztatu ma być podniesienie świadomości uczestników na temat pamięci zbiorowej, jak również wzrost ich aktywności w sferze kultury i kształtowanie aktywnych postaw obywatelskich.

Co?dziennik kampowy
Edukatorki: Małgorzata Skowrońska, Maria Żynel, Sylwia Wieczeryńska.

Termin: od 4 marca, godz. 16.20-17.50

Miejsce: Instytut Socjologii UwB, sala 128A

Opis: W ramach warsztatów z perspektywy charakterystycznej dla stylistyki kampowej sztuczności, powtarzalności, przesady oglądać będziemy codzienne sytuacje. Zajrzymy za fasady ról społecznych, jakie pełnimy. Przyjrzymy się interakcjom, jakie podejmujemy. Inspiracją dla naszych badawczych poszukiwań staną się różne dziedziny sztuki: malarstwo, fotografia, video art i teatr. Warsztaty obejmować będą trzy bloki tematyczne: (1) wiedza, (2) obraz, (3) widowisko. Pierwszy blok pozwoli studentom zdobyć podstawy teoretyczne, niezbędne do dalszej pracy badawczej (np. znajomość zagadnień z zakresu performatyki, różnice w rozumieniu kategorii roli społecznej w socjologii i roli w teatrologii czy historii teatru, rozumienie kategorii ciała, płci w obrębie socjologii, filozofii itd.). W ramach drugiego bloku, studenci zapoznają się z pracami wybranych artystów, czerpiących ze stylistyki kampowej. Będą również poszukiwać kampowych inspiracji, uczestnicząc w wystawach i spektaklach. W ramach ostatniego bloku, studenci pracować będą nad wideoklipem dokumentującym ich wysiłki badawcze. Istotą tego etapu pracy będą konsultacje badawcze, dotyczące metod opracowywania zgromadzonych danych oraz konsultacje reżyserskie, odnoszące się do formy, stylistyki produkowanego wideoklipu. Studenci przez cały semestr prowadzić będą dzienniczki etnograficzne, gdzie zapisywać będą swoje spostrzeżenia oraz videobloga dokumentującego poszczególne etapy ich pracy badawczej. Nagrania wideo oraz najciekawsze notatki z dzienniczków stanowić będą materiał omawiany na konsultacjach i złożą się na wspólnie wyreżyserowany i zmontowany wideoklip.

Warsztaty realizowane są dzięki wsparciu finansowemu Urzędu Marszałkowskiego Województwa Podlaskiego.

Edukatorzy:

Maciej Białous – socjolog, asystent w Zakładzie Historii Społecznej Instytutu Socjologii, Uniwersytetu w Białymstoku. Zajmuje się zagadnieniami pamięci zbiorowej oraz jej styku z polityką i kulturą popularną. Uczestnik grantów badawczych poświęconych tej tematyce: Rola fabularnych filmów historycznych w pamięci zbiorowej Polaków (2013-2014). Procesy funkcjonowania pamięci zbiorowej w regionach kulturowo zróżnicowanych na przykładzie Białostocczyzny i Lubelszczyzny (2010-2013). Związki sztuki i polityki – casus emigracji niepodległościowej po 1939 roku (zagadnienia antropologiczne, tematy literackie i publicystyczne, konteksty psychosocjologiczne, komparatystyka) (2009-2010). Autor publikacji z zakresu tej tematyki w czasopismach: Pogranicze. Studia społeczne, Studia Medioznawcze, Ikonosfera. Uczestnik projektów Fundacji Uniwersytetu w Białymstoku poświęconych przeszłości i pamięci: Ładniej? PRL w przestrzeni miasta, 35 lat później, Białostocki Audiobus. Dźwiękowy przewodnik do słuchania w autobusach komunikacji miejskiej, Wywołać PRL. Od fotografii do opisu epoki. Prowadzi także zajęcia w ramach programów Nowe Horyzonty Edukacji Filmowej oraz Planete+ Doc (Białostocki Ośrodek Kultury/Kino Forum).Wybrane publikacje:
•    Białous M. 2011, Społeczna percepcja zabytków w miastach heterogenicznych kulturowo. Przykład Białegostoku i Lublina, „Pogranicze. Studia społeczne”, t. 18, s. 84-100,
•    Białous M. 2011, Obraz Wielkiej Brytanii w publicystyce „Wiadomości Polskich” i „Polski Walczącej” 1940-1945, „Studia Medioznawcze”, nr 4, s. 117-138,
•    Białous M. 2011, Poza kolejką. Rozrywki i czas wolny białostoczan u progu transformacji systemowej, w: M. Białous, J. Dąbrowska, K. Niziołek, M. Skowrońska (red.), Wywołać PRL. Od fotografii do opisu epoki, Białystok, Fundacja UwB, s. 47-64.
•    Białous M. 2011, Inteligent centralnie planowany? Obrazy inteligencji w polskim filmie fabularnym okresu PRL, „Ikonosfera”, nr 3.

Katarzyna Niziołek – inicjatorka i koordynatorka Pracowni Sztuki Społecznej, pracownik naukowo-dydaktyczny w Instytucie Socjologii Uniwersytetu w Białymstoku. Przygotowuje rozprawę doktorską pt. Sztuka społeczna. Obywatelski wymiar działań społeczno-artystycznych pod kierunkiem prof. dr hab. Piotra Glińskiego i realizuje promotorski projekt badawczy Sztuka społeczna w Polsce. Badanie jakościowe finansowany przez Narodowe Centrum Nauki (2011–2013). Stypendystka The Clifford & Mary Corbridge Trust (University of Cambridge, 2009) i Podlaskiego Funduszu Stypendialnego (2012/13). Publikowała m.in. w Pograniczu, Trzecim Sektorze, Przeglądzie Socjologii Jakościowej, Dekadzie Literackiej i Limes. Cultural Regionalistics. Od 2005 r. pracuje społecznie na rzecz Fundacji Uniwersytetu w Białymstoku (od 2008 r. jako jej prezes). Jest także członkinią Polskiego Towarzystwa Socjologicznego oraz European Sociological Association. Angażuje się w działalność społeczną w obszarze animacji kultury, edukacji nieformalnej oraz popularyzacji lokalnej historii i dziedzictwa kulturowego. Współtworzyła m.in. Szlak Dziedzictwa Żydowskiego w Białymstoku oraz realizowała projekty poświęcone architekturze czasów PRL-u i przemianom postpeerelowskich przestrzeni miejskich: Ładniej? PRL w przestrzeni miasta, 35 lat później i Białostocka architektura modernizmu. Autorka warsztatów, m.in. w ramach projektów Kot(d) dla tolerancji (Centrum im. Ludwika Zamenhofa w Białymstoku), Jestem stąd. Polska wielu narodów (Stowarzyszenie Centrum Polsko-Niemieckie w Krakowie i Dom Anny Frank w Amsterdamie), Byliśmy tu (Muzeum Podlaskie w Białymstoku), a także Żyjemy razem i Patrz – człowiek (Departament Kultury i Dziedzictwa Narodowego Urzędu Marszałkowskiego Województwa Podlaskiego w Białymstoku). Współpracuje z licznymi organizacjami pozarządowymi i instytucjami kultury, m.in. z Białostockim Ośrodkiem Kultury w ramach programów Nowe Horyzonty Edukacji Filmowej i Akademia Planete+ Doc. W 2009 r. została nagrodzona przez białostocką redakcję Gazety Wyborczej w akcji Przystanek Młodzi – za dyskusje o wielokulturowości i tolerancji oraz za działania na rzecz historii lokalnej.Wybrane publikacje:
•    Niziołek K. 2013, Tak wygląda demokracja: sztuka społeczna jako środek obywatelskiej partycypacji, w: K. Sztop-Rutkowska, A. Maszkowska (red.), Decyzje bliższe ludziom – partycypacja obywatelska w Polsce, Białystok, SocLab.
•    Niziołek K. 2013, Koalicja modraszków, czyli artystyczne wytwarzanie obywatelskości, w: M. Niedośpiał, A. Rostkowska (red.), Rezerwat miasto, Kraków, Bunkier Sztuki (praca zbiorowa towarzysząca retrospektywnej wystawie Cecylii Malik pod tym samym tytułem),
•    Niziołek K. 2012, Miejskie „laboratorium” wielokulturowości. Socjologiczno-fotograficzna próba obserwacji relacji międzykulturowych w przestrzeni publicznej Białegostoku, „Pogranicze. Studia społeczne”, nr 20, strony 67-106,
•    Niziołek K. 2012, Pomnik, instalacja, działanie... Trajektorie sztuki publicznej w posttransformacyjnej Polsce, „Dekada Literacka”, nr 2-3, strony 31-41,
•    Niziołek K. 2011, Sztuka społeczna: w stronę bardziej spontanicznego uczestnictwa obywatelskiego, w: W. Misztal, A. Kościański (red.), Rozdroża praktyki i idei społeczeństwa obywatelskiego, strony 133-153,
•    Niziołek K. 2011, Odzyskać epokę. Społeczne i artystyczne przetwarzanie pamięci czasów PRL u, w: M. Białous, J. Dąbrowska, K. Niziołek, M. Skowrońska (red.), Wywołać PRL. Od fotografii do opisu epoki, Białystok, Fundacja UwB, strony 7-29,
•    Niziołek K. 2011, Edukacja międzykulturowa poprzez sztukę, „Pogranicze. Studia społeczne”, nr 17, cz.1, strony 149-163,
•    Niziołek K. 2011, One world, many peoples. Towards art for multiculturalism, „Pogranicze. Studia społeczne”, nr 18, strony 156-179,
•    Niziołek K. 2011, Fotografia uczestnicząca. Od jakościowych badań światów społecznych do interwencji socjologicznej, „Przegląd Socjologii Jakościowej”, t. 7, nr 1, strony 22-41,
•    Niziołek K. 2010, Partycypacja społeczna. Białostockie doświadczenia w obszarze polityki kulturalnej na przykładzie starań o tytuł Europejskiej Stolicy Kultury 2016, „Animacja Życia Publicznego. Zeszyty Centrum Badań Społeczności i Polityk Lokalnych”, nr 3, strony 54-56,
•    Niziołek K. 2010, Art and Civil Society: From Protest to Cooperation, “Limes. Cultural Regionalistics”, t. 3, nr 2, strony 145-160,
•    Niziołek K. 2009, Sztuka jako enklawa aktywności obywatelskiej, w: L. Gołdyka, I. Machaj (red.), Enklawy życia społecznego. Kontynuacje, Szczecin, Wyd. Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, strony 209-225,
•    Niziołek K. 2009, Publiczna, zaangażowana, społecznościowa? O sztuce jako formie aktywności obywatelskiej, „Trzeci Sektor”, nr 19, strony 28-37,
•    Niziołek K. 2009, Sztuka społeczna jako narzędzie budowania kapitału społecznego. Przykład lokalnego projektu obywatelskiego „Nasz świat w 36 klatkach”, w: U. Abłażewicz-Górnika et al. (red.), Kapitały społeczne i kulturowe miast środkowoeuropejskich i wschodnioeuropejskich pograniczy, Białystok, Uniwersytet w Białymstoku, strony 369-390,
•    Niziołek K. 2008, Białystok – miasto pogranicza, miasto wielokulturowe. w: K. Czyżewski (red.), Warto zapytać o kulturę 3. Obcy, inny, swój, Białystok-Sejny, Urząd Marszałkowski Województwa Podlaskiego i Ośrodek „Pogranicze – sztuk, kultur, narodów”, strony 94-115,
•    Niziołek K. 2008, Sztuka i aktywność obywatelska, w: A Kościański, W. Misztal (red.). Społeczeństwo obywatelskie. Między ideą a praktyką, Warszawa, Wyd. IFiS PAN, strony 235-265.

Małgorzata Skowrońska – socjolożka zaangażowana w działania społeczne. Pracuje w Instytucie Socjologii Uniwersytetu w Białymstoku jako asystentka oraz na rzecz Fundacji UwB. Realizowała wiele projektów szkoleniowych i edukacyjnych np. „Spotkania z genderem”, „Kultura wielu głosów”, „Różnorodność - sprawdzam!” oraz amatorskie projekty artystyczne „Odczarować dzień kobiet”, „Odnalezione historie muzyki”. W roku 2011 weszła w skład redakcji periodyku naukowego „Pogranicze. Studia społeczne”, gdzie pełni funkcję sekretarza. Aktualnie współpracuje również z Fundacją SocLab w ramach projektu badawczego „Obserwatorium żywej kultury”. Interesuje się edukacją antydyskryminacyjną oraz problematyką z zakresu gender/queer studies. Opublikowała kilka artykułów naukowych związanych z tą tematyką:
•    Skowrońska M. 2008, Queer. Konsumpcja. Tożsamość, w: M. Bieńkowska-Ptasznik, J. Kochanowski (red.), Teatr Płci. Eseje z socjologii gender, Łódź, Wschód-Zachód, s. 274-291,
•     Skowrońska M. 2011, Co znaczy być queer w Polsce? Z badań jakościowych nad empirycznym wymiarem teorii queer, w: K. Slany, B. Kowalska, M. Ślusarczyk (red.), Kalejdoskop genderowy. W drodze do poznania płci społeczno-kulturowej w Polsce, Kraków, UJ s. 445-458,
•    Bieńkowska M., Skowrońska M. 2011, Jak uczyć gender? Między praktyką a ideałem, w: M. Grochalska, W. Sawczuk (red.), Uniwersyteckie gry - czy płeć ma znaczenie? Wybrane dyskursy społeczno-edukacyjne, Toruń, Adam Marszałek, s. 11-22,
•    Skowrońska M. 2011, O trudnych spotkaniach wielokulturowości  i kategorii gender/queer, „Pogranicze. Studia społeczne”, t. 18, s.45-66.
•    Skowrońska M. 2012, Jak zmierzać ku różnorodności? O specyfice konstruowania działań społeczno-edukacyjnych podejmowanych na rzecz społeczności LGBT w przestrzeni publicznej Białegostoku, „Pogranicze. Studia społeczne”, t. 19, s.155-174.

Michał Stankiewicz – reżyser teatralny i dramatopisarz. Ukończył Magisterskie Dzienne Studium Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego na specjalizacji Reportaż, Wiedzę o Teatrze w Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie oraz Szkołę Dramatu Tadeusza Słobodzianka przy Laboratorium Dramatu. Uczestnik warsztatów scenariuszowych i dramaturgicznych z Markiem Koterskim, Iwanem Wyrypajewem i Fritzem Katerem. Autor sztuk: HHH, Łaskotanie, Kto nie klaszcze nie ma ręki, Śmierć Wrogom Ojczyzny; wideo: REV, Gada Podlasie; oraz zdarzeń parateatralnych: Import/Export, Metoda Ustawień Narodowych, Michael And His Songs. Współpracował m.in. z Radiem Aktywnym i I PR Polskiego Radia (reportaż Teleranek), organizacją Aktuelles Forum, wspierającą dialog międzykulturowy w Europie, Grupą Teatralną Bez Ziemi i teatrem Komuna Otwock. Autor tekstu A ze mną możesz się komunikować napisanego na zamówienie Muzeum Powstania Warszawskiego (2009). Uczestnik artystycznej rezydencji podczas Festiwalu Sopot Non-Fiction (2012). Asystent przy spektaklu Antyhona w reż. Agnieszki Korytkowskiej-Mazur w Teatrze Dramatycznym w Białymstoku (2013). Laureat konkursu Dolina Kreatywna organizowanego przez Telewizję Polską (2007) oraz Finalista 1. Obserwatorium Artystycznego Entree (Teatr Rozrywki w Chorzowie, 2008) za etiudę Krzesła. Sztuka Kto nie klaszcze nie ma ręki znalazła się w półfinale Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej w roku 2012. W latach 2010-2013 prowadził autorskie warsztaty teatralne w LXV LO im. gen. Józefa Bema w Warszawie oraz warsztaty dramaturgiczne w Laboratoriom Reportażu przy Instytucie Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego. Stypendysta Prezydenta Miasta Białegostoku (2010, 2013) i Marszałka Województwa Podlaskiego (2013).

Magdalena Urbańska – animatorka kultury, specjalistka w Dziale Programowym Centrum im. Ludwika Zamenhofa, tłumaczka języka migowego. Wykształcenie: marketing kultury (Uniwersytet Warszawski), pedagogika kulturoznawcza (Uniwersytet w Białymstoku). Zrealizowane projekty: Wyjechani (2012) – pomysł i koordynacja cyklu trzech wystaw młodych artystów pochodzących z Białegostoku; film dokumentalny Eksperyment Serca – pomoc w realizacji i tłumaczenie na język migowy (2012), Wiara Nadzieja Miłosz (2011) – pomysł i koordynacja, wystawa oraz wydarzenia jej towarzyszące (happening, paraslam), spektakl Turandot Grupy Coincidentia i neTTheatre – konsultacja języka migowego (2009), animacja Tata – pomysł i reżyseria (2009). Zainteresowania: surdopedagogika, kino niezależne.

Sylwia Wieczeryńska – filolożka, fotografka, dziennikarka Polskiej Agencji Prasowej. Koordynatorka festiwalu fotograficznego Białystok Interphoto. Współorganizatorka projektu DZIEW/CZYNY – Dni Różnorodności Kobiet. W ramach projektu Fundacji Uniwersytetu w Białymstoku „Kultura wielu głosów” zrealizowała warsztaty fotograficzne „Sąsiedzi. Próba dokumentu”. Otrzymała wyróżnienie w akcji Gazety Wyborczej „Przystanek Młodzi”. Prace fotograficzne pokazywała na wystawach – indywidualnej „Sześć kobiet” oraz zbiorowych: Out of Control i Wizjer. Studiowała fotografię w Europejskiej Akademii Fotografii w Warszawie. Jedna z założycielek fotograficznej grupy Infinite. Prowadzi też funpage poświęcony miejscom przyjaznym psom.

Maria Żynel – absolwentka kierunku aktorskiego Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza na Wydziale Sztuki Lalkarskiej w Białymstoku i studentka V roku reżyserii na tym wydziale. Absolwentka Organizacji Produkcji Filmowej Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. L. Schillera w Łodzi. Wykładowca Wydziału Sztuki Lalkarskiej Akademii Teatralnej na kierunku aktorskim. Współpracowała z Kompanią Doomsday, obecnie aktorka Teatru Malabar Hotel. Współtworzyła spektakle: „Kąsanie” reż. M. Bikowski - role aktorskie (Kompania Doomsday/Teatr Malabar Hotel); „Skrawki” wg „Otella” reż. M. Bartnikowski - role aktorskie, kostiumy (Kompania Doomsday/Teatr Malabar Hotel), „Alicja?” reż. M. Bikowski - rola aktorska, scenografia, kostiumy (Teatr Malabar Hotel), „Straszne dzieci” reż. T. Czarnecki - scenografia, kostiumy i lalki (Teatr Muzyczny im. D. Baduszkowej w Gdyni), „Hotel Palace” reż. T. Czarnecki - przestrzeń, kostiumy (Scena Studencka w Gdyni), „Nie-lot” – reżyseria, scenografia, kostiumy, lalki (AT - Teatr Szkolny im. J. Wilkowskiego), „Sprawa Dantona. Samowywiad” reż. M. Miklasz - role aktorskie, produkcja (Teatr Malabar Hotel), „Córki Leara” czytanie performatywne - reżyseria (Teatr Dramatyczny im. A. Węgierki w Białymstoku), „Nieskończona historia” - reżyseria (AT - Teatr Szkolny im. J. Wilkowskiego). Asystowała przy spektaklach: „Jest królik na księżycu" reż. Ch. Lemoine (Białostocki Teatr Lalek), „Montecchi i Capuleti" na podst. „Romea i Julii" W. Szekspira, reż. R. Kudaszow (Białostocki Teatr Lalek). Śpiewaczka zespołu Południce, zajmującego się muzyką tradycyjną (polską, podlaską, białoruską, ukraińską). Z zespołem śpiewała na płycie „Pieśni z Kożyna” oraz „POŁUDNICE/ELEKTRONICE”. Wyreżyserowała teledysk grupy Południce do piosenki pt. „Mamo moja mamo”. Otrzymała stypendium Prezydenta Miasta Białegostoku „Młodzi Twórcy" (2009, 2013) oraz stypendium funduszu „Młode Talenty" ZASP i Polskiego Stowarzyszenia Estradowego (2010). Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego dla studentów szkół artystycznych (2011/2012).

Kolejne planowane warsztaty:

Animacja przestrzeni publicznej (Małgorzata Józefowicz, Katarzyna Niziołek)
Warsztat fotografii społecznej (Aleksandra Porankiewicz-Żukowska, Wojciech Wojtkielewicz)
Kurs na kulturę (Anna Danilewicz, Katarzyna Niziołek)
Gry społeczne (Małgorzata Dmochowska, Jan Wyspiański)